Wat houdt jou tegen om priori- tijd aan jezelf te geven?
Opzij, opzij, opzij,
maak plaats, maak plaats, maak plaats,
wij hebben ongelofelijke haast.
Opzij, opzij, opzij,
want wij zijn haast te laat,
wij hebben maar een paar minuten tijd.
We moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan.
We kunnen nu niet langer, we kunnen nu niet langer blijven staan.
Wat houdt mij zelf tegen om bijvoorbeeld te ontspannen of minder te moeten? En niet alleen wat, maar ook wat merk ik aan mezelf?
Als ik terugkijk op de eerste maanden van 2022 waarin ik als zelfstandig vitaloog en voetbal trainer-coach een hele drukke periode heb ondergaan. Met alle leuke dingen die ik mag doen, is je passie volgen tegelijk ook voor mij ook wel heel veel ballen in de lucht houden.
Ik merk dan aan/bij mezelf dat het eerste waar ik mee stop is voor mezelf zorgen??? Ik weet waar ik energie van krijg. Door te bewegen, sporten of trainen, dat laadt mij op en dit zorgt ervoor dat ik ont-stress. Voor mij is bewegen lekker fietsen of wandelen in de natuur, sporten kan zijn tennis, golf of padel en trainen is voor mij cardio-fitness, hardlopen of intensief fietsen waarbij ik na 60-90 minuten ook echt even in het rood zit.
In een drukke periode hier minder priori-tijd aan geven niet heel vita- logisch voor een vitaloog, zeker omdat ik merk dat ik juist na het bewegen, sporten of trainen meer voldoening en energie voel.
Welke signalen merk ik op bij mezelf op het moment dat te lang ben doorgegaan?
Het begint bij mij heel subtiel. Ik heb sowieso wat vaker last van mijn nek en schouders, deels door slijtage maar deels ook omdat ik te veel hooi op mijn vork heb genomen. Dit uit zich bij mij op mijn zwakke punt, pijn/stijfheid in mijn nek en schoudergewricht.
Deze pijn is dan continu aanwezig. Als ik bezig ben prima mee om te gaan, maar als ik ontspan en gas terugneem, verdwijnt ook de mate van last.
Mijn 2e signaal is mijn humeur. Op het moment dat ik te lang te druk ben/doe en te weinig beweging opzoek, dat ik dan meer in mezelf kom te zitten, letterlijk in mijn hoofd. Ik heb dan veel te onthouden, rekening mee te houden en heb dan veel minder echt contact met mijn omgeving.
Ik ben dan wel aanwezig, maar niet alles komt binnen of ik hoor niet alles, luister niet oprecht en met aandacht. Hierdoor komt de verbinding met de mensen die me lief zijn weleens stil te vallen. En ik word wat kribbiger en korter van stof, kan norser reageren dan ik zou willen.
Voor mij zijn dit waarnemingen waarvan ik me steeds bewuster besef dat het dan tijd is om in actie te komen. Ik moet aan een aantal knoppen gaan draaien. Knoppen welke ik ooit zelf geformuleerd heb om mezelf fit en vitaal te voelen.
Aan welke knoppen ga ik draaien? Aan welke knoppen kun jij gaan draaien?
De eerste is mijn nachtrust, slaap! Als het moet kan ik aartslui zijn en lekker lang in bed blijven liggen…maar ik ben een echt avondmens, met een enorme valkuil dat ik te laat naar bed ga. Te laat naar bed en toch netjes de wekker zetten, betekent letterlijk wel wakker worden, zonder écht uitgerust wakker te worden. Voor mij is het de kunst om in ieder geval op een doordeweekse dag voor 23.59 uur te gaan slapen, zodat ik 7 tot 7,5 uur slaap.
Dit vergt in het begin wel discipline. Vaak merk ik al na een aantal dagen dat dit direct positieve invloed heeft op mijn zijn.
Het 2e is daglicht en warmte op zoeken. Ik ben iemand die graag buiten is en het liefst bij daglicht beweegt of sport. Zodra de zomertijd ingaat ben ik actiever, zoek ik de natuur op, ga ik wandelen, fietsen of padelen. Daarbij laat ik geen moment onbenut om op een mooie zonnige dag even met mijn snuit in de zon te zitten en de warme zonnestralen met natuurlijke vitamine D te absorberen.
De 3e die ik ook steeds vaker toepas om echt te kunnen ontspannen is aandacht voor mijn ademhaling. Met een simpele techniek waarbij ik een teug lucht zo diep mogelijk inadem en deze daarna zo langzaam mogelijk uit ademen om vervolgens het inademen zo lang als kan uit te stellen. Na een paar minuten merk ik dat mijn lichaam zich totaal begint te ontspannen.
Deze 3 “knoppen” zorgen er uiteindelijk voor dat ik dus weer wat sneller terugkom in de staat die ik wil voelen. Energiek, ontspannen en uitgerust.
De grote vraag voorafgaand is “wat houdt mij tegen om dit te doen? “
Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik als zelfstandige heel veel bezig ben met leuke dingen. Daar ga ik dan commitment mee aan. Mijn werk vindt veel plaats in de avonduren en het weekend. De rare kronkel die ik dan heb is dat ik mezelf op andere momenten in de week, wat een traditionele werkweek van ons systeem is, geen of te weinig ruimte gun om even wat minder te moeten van mezelf.
Enerzijds werk ik op tijden als anderen vrij zijn, anderzijds gun ik mezelf niet de vrijheid van niet aan het werk zijn. Dat is heel tegenstrijdig. Ik voel me bijna schuldig als ik op een doordeweekse dag niet aan het werk ben Terwijl ik in het weekend gewoon aan het werk ben geweest. Dat is een struggle die bij mij regelmatig terugkomt.
Bottom line, maak ik afspraken met mezelf maar kom ik ze niet na, terwijl ik ze naar anderen toe juist wel na wil komen, immers afspraak is afspraak. Door de jaren heen ben ik me steeds bewuster geworden als ik weer eens in mijn valkuil ben gestapt, nu herken ik het wel!
In mijn mindset komt dit nog niet meteen in me op om erna te handelen, ik heb het mezelf aangeleerd een stapje minder te gaan doen omdat ik weet dat dit goed voor me is.
Het antwoord op de vraag “wat houdt mij nu tegen om vrije tijd in te plannen om te ontspannen?” is vrij simpel…. Ik geef te weinig PRIORI-TIJD aan de afspraak met mezelf. Ondanks dat ik zelf Vitaloog ben heb ik hierin nog wat te leren om de juiste cadans te houden.
Wat gun ik me vandaag wel en wat mag ik me vandaag ook eens niet gunnen? De boog kan en hoeft niet altijd gespannen te staan.
Wat wordt jou PRIORI-TIJD?
En als je dit onder controle hebt wat houdt jou dan nog tegen je dromen te leven?
