Ik moet iets bekennen….. Dromen, durven doen is een van mijn motto’s, desondanks is het is mij ook overkomen dat ik mijn dromen niet achterna ben gegaan omdat ik dacht dat het voor mij niet weggelegd zou zijn. Wat houd jou tegen om je dromen te leven is een vraag die ik mijzelf heb gesteld en ik deel mijn ervaringen met jou hoe ik mijn dromen uiteindelijk wel ben gaan leven.
Weet je wat jouw grote droom is?
Een van mijn grote dromen is altijd geweest om van mijn voetbalpassie mijn werk te maken, als kind wilde ik graag profvoetballer worden. Dit was voor mij niet weggelegd. Hier was ik uiteindelijk niet goed genoeg voor. Op jonge leeftijd ben ik me gaan verdiepen en gaan ontwikkelen in het vak van voetbaltrainer en coach.
Dat ging me wel leuk af en vervolgens heb ik diverse diploma’s gehaald waardoor ik me tijdens mijn loopbaan steeds vaker af ging vragen wat wil ik nu liever, een leuke functie in het bedrijfsleven of zo vaak mogelijk op het veld staan om amateurvoetballers of jeugdspelers, die net als ik de droom hebben om profvoetballer te worden, beter te maken?
Jarenlang heb ik gedacht dat niet haalbaar voor me was, ik werkte 40 uur per week en was er part time voetbaltrainer naast. Om van het voetbal te kunnen leven moet je werkzaam zijn in de top van het (betaalde) voetbal. Ik heb nooit het idee gehad mijn vaste baan op te geven om dit te kunnen gaan combineren, dit was te ver uit mijn comfortzone.
De kracht van loslaten zonder je droom uit het oog te verliezen
Inmiddels ben ik zelfstandig ondernemer en heb ik dit idee een tijdje losgelaten. Naast het ondernemerschap ben ik nog steeds met veel plezier werkzaam bij een amateurvereniging en uit het niets werd ik gebeld door een betaald voetbalclub met de vraag of ik openstond om een open gevallen vacature in te gaan vullen?
Wat er toen gebeurde was zooo herkenbaar, mijn hart zei “Yes, dit moet ik doen!”, direct gevolgd door mijn ratio met alle belemmerende overtuigingen. Ja maar hoe je dat dan met je eigen zaak, met je relatie, je wil ook nog graag zelf sporten en met vrienden afspreken. Hoe ga je dit allemaal combineren? Herkenbaar voor je??
Alle belemmeringen die je brein kan bedenken werden voor mijn voeten geworpen en uiteindelijk was ik hier heel dankbaar voor. Want met alle ontwikkelingen die ik de laatste jaren heb doorgemaakt, herkende ik het en wist ik ook wat er intern bij me gebeurde, want mijn hart zei ja, en de consequentie wilde ik wel nemen, maar dat betekende ook wel iets voor mijn relatie, onderneming, vrije tijd.
Ga in gesprek met jezelf en luister naar de antwoorden
Die interne dialoog met mijn innerlijke criticus of ratio was een hele mooie om te voeren.
Wat gebeurt er nu met je, wat voel je, herken ik wat me tegen houdt? Vervolgens de vraag stellen “wie houdt me nu echt tegen?” Dat ben ik zelf! Niemand anders dan ik zelf kiest ervoor om er iets voor te zetten! Ja maar mijn relatie, ja maar mijn eigen onderneming, ja maar het zelf sporten etc..
Mijn hart zei dit is wat jij wil en hier krijg je energie van! Wat ik hieruit geleerd heb?
Dat als je je eigen motto wil gaan leven, je gewoon getest gaat worden of dit écht is wat jij wilt! De test voor mij was: je roept heel hard dat je wil Dromen durven & doen, maar als dan puntje bij paaltje komt, durf je dan je eigen motto te leven?
Uiteindelijk was de uitkomst zo logisch als het maar zijn kon, want natuurlijk moest ik deze kans aangrijpen. Om tot deze keuze te komen was letterlijk makkelijker gezegd dan gedaan.
Wat helpt je de keuze te durven maken om je droom te gaan leven?
Bespreek de je droom met mensen die je dierbaar zijn. Ik ben samen met mijn vriendin in gesprek gegaan en heb toegelicht wat deze kans voor mij betekent. Dat dit geen keuze is voor mijn droom en tegen onze relatie. Dat ik dit wil proberen omdat mijn hart dit ingeeft.
Uiteraard heb ik ook de impact besproken die het op ons samen heeft en op welke manier we hier een nieuwe invulling aan zouden kunnen gaan geven. Door het bespreekbaar te maken en me kwetsbaar op te stellen, voelde ik begrip en werd ik gesteund.
Vertrouw op jezelf en ga het doen!
Toen we als baby groeiden in de buik van onze moeders waren we levensvatbaar vanaf het moment dat ons hart begon te kloppen, pas daarna werd de rest van ons lichaam ontwikkelt. Onze hersenen zijn dus later ontwikkeld dan ons hart.
Toch laten we meestal ons brein bepalen wat we doen en dat is exact waarom veel mensen vroeg of laat vastlopen. Het hoofd heeft het overgenomen van het hart en we zijn het contact met onszelf in meer of mindere mate verloren en doen steeds vaker wat de omgeving van ons verlangt.
Dromen, durven en doen, als de kans voorbijkomt en je herkent het…. Hoef je enkel te vertrouwen op wat je hart je ingeeft, letterlijk, daarna te luisteren en als je dat doet…. dan is het logische gevolg dat je ook werkelijk in beweging komt en gaat doen! Dan mag je erop vertrouwen dat het jou gaat brengen wat bij je past!
Hoeveel voldoening en vertrouwen zou het je geven als jij je droom bent gaan leven? Ons hart was er dus eerder dan ons brein… dus vertrouw er maar op dat dit het beste met je voor heeft!
